Falang in Luang Prabang en avontuur in Vietnam

Hier dan eindelijk ons tweede berichtje, vanuit Phong Nha in Vietnam.

Na onze busreis van Pai naar Chiang Rai hebben we een paar rustige dagen gehad in Noord-Oost Thailand. Geluierd in het hostel, gechilld met onze Duitse vrienden die we in Chiang Mai hadden ontmoet en 'the white temple' bezocht. Op 11 maart was het alweer tijd voor het tweede land van onze reis: Laos!

Na een korte busrit van uit Chiang Rai kwamen we aan bij de Laotiaanse grens. Zo'n visum is zo geregeld, ze doen het immers iedere dag, zou je zeggen... Een kleine 3 uur later werd onze naam omgeroepen, het teken dat je paspoort bovenop de stapel (+-150 stuks) lag en je je paspoort met visum kon ophalen. 'Het hoort er bij' zeg je dan vol goede moed tegen elkaar in het tuktukbusje richting de slowboat. We gingen echter helemaal niet naar de slowboat, maar naar een of ander obscuur reisbureautje, waar we de mededeling kregen dat we de boot hadden gemist. Dan maar een dag wachten, want die boottocht over de Mekong rivier wilden we niet missen. Uiteindelijk hebben we samen met een lotgenoot, een ex professioneel pokeraar uit Polen, een prima dagje gehad in Huay Xai, waarna de boottocht dan kon beginnen. Geen seconde hebben we spijt gehad van onze beslissing om een dag te wachten, want wat we zagen was echt prachtig. Een enorme rivier met aan beide kanten prachtige natuur en bergdorpjes waar we regelmatig stopten om goederen dan wel mensen te laden en te lossen.

Na een nachtje in Pak Beng kwamen we op 13 maart aan in Luang Prabang. Een sfeervol klein stadje waar de Franse invloeden nog duidelijk merkbaar zijn (koloniale gebouwen, baguettes, plantenbakken en trottoirs). Uiteindelijk zijn we hier 7 nachten gebleven, met als hoogtepunten de schitterende Kuangsi waterval en een 3 daagse trekking in de bergen ten noorden van Laos. Omdat de groep voor deze trekking alleen uit ons tweeën bestond, hebben we alles kunnen vragen aan onze gids. Op die manier zijn we ontzettend veel te weten gekomen over de inheemse Laotiaanse bevolking en hun manier van leven in de bergen. Voor de bevolking waren wij als 'Falang' ('buitenlander') een ware attractie en onze komst trok dan ook veel bekijks. In deze dorpjes was geen elektriciteit of stromend water, maar wel (warme) biertjes, her en der een scootertje en jeugd met mobiele telefoons (opgeladen met zonne-energie). (Onder)ontwikkeling en harmonieuze gemeenschapsgevoelens zijn dingen die ons opvielen. Natuurlijk is het fijn om goed onderwijs en gezondheidszorg te hebben, maar waar zie je in 'het westen' een heel dorp meehelpen met het bouwen van een nieuw huis?? Of zie je mensen voor hun ouders zorgen, zoals Rutte dat zo graag ziet. Al met al was het een erg leuke ervaring om het Laotiaanse dorpsleven van dichtbij mee te mogen maken.

Na de trekking hebben we nog een dagje gechilld aan het zwembad en een Lao massage gehad ter voorbereiding op onze busrit naar Hanoi. Die voorbereiding bleek niet geheel overdreven, want de busrit duurde uiteindelijk 30 uur... Daar gaan we het dus niet te lang over hebben. Hanoi zelf was indrukwekkend en het was ook weer even wennen om in een drukke stad te zijn. De Old Quarter waar wij verbleven laat zich het best omschrijven als een mengelmoes van scootertjes, toeters, straatverkopers, streetfood en toeristen. Het hostel in Hanoi was erg gezellig en hier hebben we dan ook veel tijd doorgebracht. Na twee dagen Hanoi stapten we 's ochtends vroeg de bus in naar misschien wel dé toeristische trekpleister van Vietnam, Halong Bay. Een schitterende plek aan de noordkust van Vietnam, met een indrukwekkend landschap van oceaan met daarin 1969 eilandjes. We sliepen twee nachten op een boot, waar overduidelijk al eerder toeristen op hadden gezeten. Dat de boot zelf niet helemaal overeenstemde met de verwachtingen die het reisbureau ons had gegeven waren we na een paar uur, een paar glazen rijstvodka en een hoop nieuwe vrienden alweer gauw vergeten... Na nog een dagje kayakken, zwemmen en chillen aan boord reisden we terug naar Hanoi, met in ons achterhoofd een beslissing waarvan we wisten dat het onze reis flink zou beïnvloeden. Op advies van velen hadden we besloten om motorbikes te kopen (Honda Wins, ik denk dat ze in Nederland schakelbrommers genoemd zouden worden) om op hierop van Hanoi naar Ho Chi Minhstad te rijden (ongeveer 1700 km). De avond dat we terugkwamen van Halong bay hadden we al een deal gesloten met twee Engelse jongens in ons hostel en voor we het wisten waren we de nieuwe eigenaren van twee Honda's. Na een paar korte lesjes begon gelijk al het pittigste deel van de reis: Hanoi uitkomen. Ik denk dat een eerste autorijles in Parijs makkelijker zou zijn, of zoals een Engelse motorfreak twee dagen geleden zei: 'You must have been shitting yourselves', De eerste dagen verliepen motortechnisch ook niet bepaald soepel, maar na een hoop reparaties en doorzettingsvermogen beginnen we ontzettend te houden van het motorrijden. Het geeft een enorm gevoel van vrijheid en je hebt het idee dat je het land echt leert kennen. Bovendien zijn we nu echt 'off the beaten track'. Elke dag merken we hoe groot het verschil is tussen de plekken op de toeristische route en de dorpjes waar we nu komen met onze honda's. Dagen lang geen Engels praten, blij zijn met plaatjes op de menukaart en een hoop handen en voetenwerk. Tegelijkertijd is dit de enige manier om een land echt te leren kennen en beginnen we de nadelen als voordelen te zien en de dingen te accepteren zoals ze zijn. Bijzonder is het in ieder geval wel om echt het land in te trekken. We komen elke dag locals tegen, we drinken thee met ze, mogen aanschuiven bij de lunch of krijgen bijzondere fruitsoorten aangeboden. Iedereen zwaait naar ons en vindt het fantastisch om te zien dat een paar westerlingen op 'hun honda's', over hun wegen, door hun land reizen. Inmiddels zijn we vijf dagen onderweg en zijn we middenin een natuurpark beland op ongeveer eenderde van de route tussen Hanoi en HCMC. Morgen bezoeken we de grootste droge grotten ter wereld en rijden door richting het toeristische centraal Vietnam.

Excuses voor het lange bericht, de volgende update zal sneller geplaatst worden.